ετεροθελής

ἑτεροθελής, -ές (Μ)

αυτός που έχει διαφορετική θέληση («ἑτεροθελεῑς καὶ ἑτεροενεργεῑς τὰς τρεῑς ὑποστάσεις τῆς Ἁγίας Τριάδος εἰπεῑν...», Δαμασκ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ετερο-* + -θελής (< εθέλω), πρβλ. αγαθο-θελής, κακο-θελής].